Bat = ryż.
Dal = zupa z soczewicy, grochu lub kukurydzy, doprawiona curry.
Do dalbatu w zależności od regionu podaje się różne rodzaje warzyw, kukurydziany pikantny chlebek, mięso..
Dalbat zazwyczaj jest najdroższy z potraw dostępnych w karcie, ma jednak jedną podstawową zaletę, je się go do syta. Można prosić o dokładkę ryżu, zupy i warzywek praktycznie bez ograniczeń.
Tutaj w górach mówi się „Dalbat power 24 hour”. Czy faktycznie tyle energii daje, trudno nam ocenić, jesteśmy wiecznie głodni no a ile ryżu można zjeść… Jedno jest pewne, dalbat zawsze jest świeży, aromatyczny i zawiera przegląd ogródka gospodarzy.
A dzisiaj smakowaliśmy dalbat w Mohare Danda 3309 m n.p.m.
Zupa Dahl (fonetycznie na pewno „Dal”), to potrawa znana również w Tajlandii i wśród wegetarian. Robiona na bazie soczewicy czerwonej.
Można przyrządzić w domu ze składników dostępnych w PL m.in.: soczewica czerwona, pomidory, mleczko kokosowe i dużo przyprawy pikantnej (pasuje np. harissa). Do tego pieczywo. Mniami 🙂
W Nepalu ta zupka zazwyczaj nazywa sie Dal, nie Dahl. No ale to i tak tłumaczenie z nepalskiego.
Jak do tej pory jedliśmy tzw. Nepal Set z 20 razy, w różnych miejscach. Z czerwonej soczewicy może ze 3 razy. Jeśli chodzi o przyprawy, to w górach zupka jest bardzo prosta i przyprawiana cebulką, czosnkiem, imbirem, curry, czasem chilli.